@เหมือนจะไข้ไปตามนาง
ผะผ่าวร่างร้อนรุ่มใจ
ยินเสียงยังไหวไหว
เป็นอย่างไรบ้างคนดี
โหมร่ำเรียนเพียรงาน
แต่วันวารมานานปี
เหนื่อยนักหนอน้องพี่
จึงสุดที่จะทานทน
อยากใกล้ให้ไออุ่น
แขนซ้ายหนุนอุ่นในกมล
ประคองตระกองยล
ปัดเป่าพ้นปวงภัยพาล
ขับกล่อมด้วยเพลงกลอน
กล่อมน้องนอนด้วยกลกานท์
ภัยพาลจะผันผ่าน
น้องนงคราญจะฝันดี
แต่ไกลเหลือคณา
คนละฝั่งฟ้าปฐพี
โอ้อกเอ๋ยหัวอกพี่
ไข้น้องนี้แสนระทม @
2 ความคิดเห็น:
-ความเอยความรัก-
อยู่ไกลก็ให้ห่วง
เฝ้าถามทวงเจ้าจวงจันทร์
เจ็บไข้กระไรนั่น
บ่มิหันจำนรรจา
ห่วงเรียนนั้นเหลือกลุ่ม
ห่วงงานรุมสุมกายา
กลัวเจ้าจะอ่อนล้า
อีกข้าวปลาหารับทาน
อุเหม่ไม่ลงทุน
กะนิ้วดุนด้นกลอนกานท์
แทนข้าวปลาอาหาร
คงได้การหายไข้กุม
เดี๋ยวเถอะหากอยู่ไป
คงกินไข่ต้มกับมะรุม
แนมกลอนอักษรประชุม
น้ำพริกหนุ่มนักประพันธ์ ฯ
แฮ่..กลุ่ม--> กลุ้ม
แสดงความคิดเห็น